Α Μπε Μπα Μπλομ…

Α μπε μπα μπλομ του κίθε μπλομ μπλιμ μπλομ. Τι θυμήθηκα τώρα πρωί -πρωί που μ’ έπιασε η νοσταλγία των παιδικών μου χρόνων, των ανέμελων στιγμών που μας χάριζε η σιγουριά της οικογένειας, η προστασία των δικών μας ανθρώπων που με πολλή αγάπη μας περιεβάλαν.

Βλέποντας τώρα και τους πολιτικούς μας, οι οποίοι μας θυμούνται κάθε προεκλογική περίοδο, να τρέχουν αλαφιασμένοι για να μαζέψουν τα ψηφαλάκια που θα τους δώσουν την ελπίδα της εκλογής, καταγράφω όσα αληθινά ψέματα μας υπόσχονται, γνωρίζοντας και οι ίδιοι πως οι καιροί έχουν αλλάξει και πολλές από τις υποσχέσεις τους δεν έχουν καμία πιθανότητα να πραγματοποιηθούν!!

Αλλωστε και ποτάμια μας έκαναν, και αεροδρόμια και δρόμους και θάλασσες έφεραν στα βουνά και στα λαγκάδια μας και διορισμούς έταζαν κατά καιρούς κι απ’ όλα χορτάσαμε.

Κι εμείς όχι ότι τους πιστεύαμε, αλλά τους αφήναμε να πιστεύουν οι ίδιοι πως κάτι πιστευτό μας είπαν.

Τους αφήναμε να ζουν το δικό τους παραμύθι που άλλοτε είχε δράκο, άλλοτε βασιλοπούλα κι άλλοτε απλά θέλαμε κι εμείς να ζήσουμε ένα μέρος της δικής τους αυταπάτης και υποστηρίζοντας κάποιον από εκείνους γινόμασταν μέρος της διεκδίκησης της εξουσίας.

Ένα ακόμα παιχνίδι της ζωής στο οποίο πλέον στις 7 Ιουλίου θα κληθούμε από κομπάρσοι να παίξουμε τον ρόλο πρωταγωνιστή.

Ας πάρουμε λοιπόν σοβαρά τον ρόλο μας αυτό και στις λίγες ημέρες που απομένουν να σκεφτούμε πως εμείς είμαστε ο σοφός λαός, που λένε μετά από κάθε εκλογικό αποτέλεσμα οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι.

Το μέλλον της χώρας είναι στο δικό μας χέρι, που θα επιλέξει το σωστό ψηφοδέλτιο   και θα το τοποθετήσει στην κάλπη.

Εμείς ο σοφός λαός αυτή τη φορά ας επιλέξουμε εκείνους που μας λένε τα λιγότερα ψέματα και πλέον ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε.

Ας το κάνουμε σωστά αυτή τη φορά κι ας μην βάλουμε τη χώρα σε περιπέτειες.

Ας πούμε λοιπόν και το τελευταίο μέρος από το τραγουδάκι που μας κρατούσε συντροφιά τα καλοκαιρινά μας παιδικά απογεύματα: Α μπε μπα μπλομ του κίθε μπλομ α μπε μπα μπλομ του κίθε μπλομ μπλιμ μπλομ…

Φτου κα πρω τα βγάζω!!