Politica 89.8
Η πρόσφατη τραγωδία στα Χανιά με τον 16χρονο να πέφτει νεκρός όταν η μηχανή που οδηγούσε συγκρούστηκε με αυτοκίνητο, ώθησε έναν πρατηριούχο στην Κίσαμο να πει ότι δεν θα ξαναβάλει βενζίνη σε μοτοσικλετιστή που δεν φοράει κράνος.
Η απόφαση του πρατηριούχου ώθησε με τη σειρά της την κυβέρνηση να θέλει να την κάνει νόμο του κράτους. Να θέλει δηλαδή να απαγορεύσει την προμήθεια βενζίνης σε μοτοσικλετιστές που δεν φέρουν το απαραίτητο μέσο προστασίας που έχουν τη ζωτική υποχρέωση να διαθέτουν για να σώσουν τους ίδιους σε ενδεχόμενο ατύχημα.
Στην κυβερνητική απόφαση αντιδρούν οι βενζινοπώλες, λέγοντας ότι δεν θα κάνουν αυτοί τους χωροφύλακες, ούτε έχουν διάθεση να διαπληκτίζονται με τους πελάτες τους.
Και εδώ που τα λέμε, δεν έχουν άδικο. Δεν είναι δουλειά τους να ελέγχουν την ανοησία του καθενός. Την ανοησία δηλαδή που επιτρέπει στον καθένα να κινείται στους δύο τροχούς χωρίς κράνος. Ή την ακόμη μεγαλύτερη και κωμικοτραγική, να φορούν το κράνος χωρίς να το έχουν κουμπώσει!
Είναι δουλειά της πολιτείας να εκπαιδεύσει τους ανάγωγους στους δρόμους πολίτες της. Να τους εκπαιδεύσει από το σχολείο. Να βάλει στα σχολεία μάθημα Κυκλοφορικής Αγωγής. Να ξαναζωντανέψει τα νεκρά Πάρκα Κυκλοφορικής Αγωγής. Και να χρηματοδοτήσει γενναία Λιονάκηδες και Ιαβέρηδες να αλωνίζουν την Ελλάδα και να λένε στον κόσμο τι να κάνει όταν παίρνει το όχημά του να βγει στο δρόμο.
Τα άλλα είναι μόνο για να θρηνούμε κάθε τρεις και λίγο το θάνατο ενός δικού μας ανθρώπου στην άσφαλτο.
Α, και κάτι ακόμα: Όλ’ αυτά θα γίνουν όταν οι πολιτικοί μας σταματήσουν να σκέφτονται το πολιτικό κόστος. Όταν, δηλαδή, πάψουν να σκέφτονται ότι μια τέτοια πολιτική διόρθωσης και πάταξης του ανόητου εγκλήματος που συντελείται στους δρόμους της Ελλάδας, δεν δίνει ψήφους.
