Politica 89.8
Φανταστείτε την εποχή που το κινητό μας, εκτός από τις πολλές και ποικίλες λειτουργίες τεχνητής νοημοσύνης, που όλοι ξέρουμε ότι διαθέτει, θα είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται τι νιώθουμε. Παραδείγματος χάριν, αν είμαστε λυπημένοι, και θα μας προτείνει λύσεις για να νιώσουμε καλύτερα.
Φανταστείτε λοιπόν το εξής μήνυμα να έρχεται στο κινητό μας: “Αναγνωρίζω ότι είσαι λυπημένος. Σου προτείνω να πας μια βόλτα στο κέντρο του Ηρακλείου, όπου γνωρίζω ότι μένεις και να συναντήσεις τον φίλο σου τον Γιώργο, αφού ξέρω από την παρακολούθηση των δικτύων σου ότι είστε φίλοι και αλληλεπιδράτε πολύ”.
Σας φαίνεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Φαντάζει μακρινό έως και απίθανο; Όχι, δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι η Συναισθηματική Τεχνητή Νοημοσύνη (Emotion AI) και είναι ήδη εδώ.
Η Emotion AI, όπως ορίζεται αυτή, σύμφωνα με τα όσα αναρτώνται στο διαδίκτυο, όχι μόνο μπορεί να δημιουργήσει περιεχόμενο ανάλογα με την αλληλεπίδραση με τον εκάστοτε χρήστη, αλλά μπορεί να αντιδρά, να κατανοεί και να επεξεργάζεται τα ανθρώπινα συναισθήματα.
Φαίνεται ότι είμαστε στην εποχή όπου η τεχνητή νοημοσύνη θα σπάσει και το τελευταίο, προς το παρόν, φράγμα: ένα υπολογιστικό σύστημα ευφυίας θα κατηγοριοποιεί και θα “μοντελοποιεί” τα ανθρώπινα συναισθήματα, θα μπορεί να τα αναγνωρίζει δηλαδή, να τα ενσωματώνει και αφού τα επεξεργαστεί, να αντιδράει ανάλογα. Στην ιστοσελίδα του Διεθνούς Ινστιτούτου Κυβερνοασφάλειας (Cyber Security International Institute), που έχει δημιουργήσει ο Αντιστράτηγος ε.α., Μανώλης Σφακιανάκης, Ειδικός Ερευνητής, Αναλυτής Ηλεκτρονικών Εγκλημάτων, διαβάζω ότι θα εστιάζει στη διαπροσωπική επικοινωνία, θα είναι σε θέση να κατανοεί τις ανάγκες μας, τα συναισθήματά μας και να μας οδηγεί σε λύσεις και αλληλεπιδράσεις εξατομικευμένες και σύμφωνα με τις προβλέψεις της αποτελεσματικές.
Μέχρι πρότινος νομίζαμε ότι η Emotion AI δεν υφίσταται. Ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν έχει συναισθήματα επομένως, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον άνθρωπο σε αυτόν τον τομέα. Να όμως που τώρα έρχονται οι ειδικοί και μας λένε ότι μπορεί πολύ εύκολα να πάρει το ρόλο ενός “φίλου”. Σαν και τους πραγματικούς φίλους που αναγνωρίζουν ότι είμαστε σε μια τάδε συναισθηματική κατάσταση και θα προσπαθήσουν να μας βοηθήσουν.
Και μάλλον θα δούμε πολλά ακόμα.
Το ερώτημα είναι: είμαστε έτοιμοι για όσα συνταρακτικά έρχονται;
