Politica 89.8
Ο Αντώνης Γρηγοράκης και η ιστορία που μας συνέδεε
Πολύ λυπήθηκα με την απώλεια του Αντώνη Γρηγοράκη. Δεν ήξερα ότι δεν είναι καλά. Πολύ νωπό μου φαίνεται ακόμη το γεγονός ότι τελευταία φορά μιλήσαμε στο τηλέφωνο πριν ένα χρόνο περίπου.
Λυπήθηκα διότι ο κύριος Αντώνης, όπως τον έλεγα, ήταν άνθρωπος που νοιαζόταν για το διπλανό του. Για αυτό, εκτιμώ, επιτέλεσε στο ακέραιο και το έργο του, σε όποια θέση Αρχής τον τοποθέτησε η Πολιτεία.
Στην εκτίμηση αυτή έχω καταλήξει και από την ιστορία που μας συνέδεε.
Στις εκλογές του 2000, ο Αντώνης Γρηγοράκης ήταν υποψήφιος Βουλευτής Ηρακλείου με τη Νέα Δημοκρατία.
Στην προεκλογική περίοδο, είχε παραθέσει γεύμα στους δημοσιογράφους σε εστιατόριο της πόλης. Το εστιατόριο ήταν κοντά στο μαιευτήριο που γεννήθηκε ο γιος μου και το γεύμα το παρέθεσε την ημέρα που γεννήθηκε!
Λίγο μετά τον τοκετό, χρειάστηκε να βγω έξω από το μαιευτήριο για να αγοράσω κάποια απαραίτητα από το φαρμακείο. Βγαίνοντας, συνάντησα συνάδελφο και του είπα να πει στον κύριο Γρηγοράκη, ότι δεν θα μπορέσω να παραστώ στο γεύμα, διότι μόλις απέκτησα γιο και έγινα μπαμπάς!
Ε, αυτό ήταν. Ο Αντώνης Γρηγοράκης, δεν το ξέχασε ποτέ! Όποτε με έβλεπε, ακόμη και πρόσφατα, με ρωτούσε, “τί κάνει ο γιος σου;”.
Πάντα ενδιαφερόταν!
Πολύ λυπάμαι επίσης που δεν θα μπορέσω να παραστώ στην κηδεία του. Υποθέτω όμως ότι τώρα, από εκεί ψηλά, τα βλέπει όλα και έτσι θα βλέπει και αυτό το άρθρο.
Και θα ήθελα να του πω για άλλη μια φορά ότι ο γιος μου είναι καλά, μεγαλώνει και προοδεύει και τον ευχαριστώ για το ενδιαφέρον!
Επίσης, να απευθύνω τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του, να του ευχηθώ καλό ταξίδι και ότι θα τα πούμε και πάλι από κοντά, όταν θα έλθει το πλήρωμα του χρόνου.
