Politica 89.8
Πρώτη φορά βλέπω μία διαδήλωση που έχει σπείρει παντού τον φόβο, τον τρόμο και τον προβληματισμό.
Σήμερα έχω δεχτεί δεκάδες τηλέφωνα από ανθρώπους που εργάζονται σε διάφορες επιχειρήσεις και από επιχειρηματίες.
Βλέπετε οι επιχειρηματίες που συναναστρέφομαι δεν είναι του επιπέδου της λίστας Forbes.
Είναι άνθρωποι του μόχθου και της αγωνίας, της καθημερινής μάχης για το αυτονόητο και το αύριο.
Άνθρωποι που δίνουν κάθε μέρα αγώνα επιβίωσης αλλά είναι επιχειρηματίες.
Θα σας πω γιατί με καλούν γιατί μου έχει κάνει τεράστια εντύπωση και στα 32 χρόνια στον δημοσιογραφικό χώρο, πρώτη φορά το βιώνω.
Οι επιχειρηματίες μου λένε ότι λαμβάνουν μηνύματα απειλητικά να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους γιατί θα τους τις σπάσουν και θα τους τις κάψουν.
Τους λέω γιατί δεν πάτε στον εισαγγελέα να τον ενημερώσετε για αυτούς που σας απειλούν και σας τρομοκρατούν.
Που ζούμε τελικά;
Μου απαντούν:
“Τι θα μας κάνει ο εισαγγελέας αν αύριο η επιχείρηση υποστεί φθορές ή ολική καταστροφή”
“Ποιος θα μας την πληρώσει”
Οι εργαζόμενοι πάλι μου λένε ότι φοβούνται να πάνε να εργαστούν μην τους κάψουν ζωντανούς όπως στην Marfin.
Το παράξενο είναι ότι κανείς απ’ αυτούς, δεν ανήκει οργανωμένα σε κάποιο κόμμα, πολύ περισσότερο στην ΝΔ.
Είναι εργατικοί και παραγωγικοί άνθρωποι που επιθυμούν να σταθούν στο πλάι των συνανθρώπων τους σε αυτήν την κινητοποίηση και παράλληλα πριν ή μετά από αυτήν να αποφασίσουν οι ίδιοι χωρίς απειλές,τραμπουκισμούς και φόβο.
Εκεί φτάσαμε πάλι…
Ποιος άλλωστε δεν θέλει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και φως στο σκοτάδι της τραγωδίας.
Ποιος δεν θέλει να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι, όποιοι κι αν είναι, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
Μία διαδήλωση για θύματα που στηρίζουμε όλοι.
Μια διαδήλωση που έχει μετατραπεί πριν καλά καλά γίνει σε μία διαδήλωση φόβου, και τρόμου.
Μια κοινωνία υπό ομηρία για να κάνουν κάποιοι πολιτικοί τα παιχνίδια τους σιγοψυθιρίζοντας ότι “την Παρασκευή πρέπει να καεί η Ελλάδα”
Να την κάψουμε παιδιά την Ελλάδα να την κάψουμε!!!
Μια Ελλάδα όπου με αφορμή μια τραγωδία θέλει να δημιουργήσει κι άλλες τραγωδίες…
Να την κάψουμε!
Τέτοια Ελλάδα που η κοινωνία της θα είναι υπό ομηρία και φόβο δέκα περιθωριακών ανθρώπων που οραματίζονται το μπάχαλο γιατί αυτό τους υπαγορεύει η συνείδηση τους (αν έχουν συνείδηση) δεν την θέλει κανείς, ούτε και εγώ!
Να καεί λοιπόν να πάει στο διάολο, αφού αυτό επιθυμεί ένα περιθωριακό γκρουπούσκουλο, και μερικοί τενεκέδες πολιτικοί που νιώθουν οργασμό για την καρέκλα που στο βάθος βλέπουν, μέσα από αυτό, και ίσως και μπόλικο χρήμα.
Δηλώνω λοιπόν παρών στην διαδήλωση, παρών στο κάψιμο και στην λεηλασία!
Πείτε μου μόνο που να σπάω και τι να καίω.
Και να δω ποιοι θα κλαίνε με μαύρο δάκρυ την επόμενη.
Γιατί το 2015 αυτοί που δήλωναν οργανοπαίχτες στα νταούλια και στους ζουρνάδες των πολιτικών απατεώνων της τρελο-Αριστεράς ή όλοι αυτοί που κρυφά στήριξαν τους αγανακτισμένους στις πλατείες, ήπιαν το ποιο πικρό ποτήρι στο τέλος.
“Πυρ” λοιπόν κι όποιος έχει νεφρά να αντέξει κι όποιος ξέρει κολύμπι ας σωθεί.
Οι υπόλοιποι που σε αυτό ακολουθούν χωρίς συνείδηση και σοβαρότητα, πρόβλημα τους…
Ας μείνουν με τον μουτζούρη.
