Γράφει ο Γιώργος Δ. Παπαδάκης
Αλήθεια, το ‘χουν καταλάβει οι φίλοι μου της ” Προόδου” πως εκείνοι που επιχαίρουν για την κυβερνητική ανοησία της “απόβασης” των ΜΑΤ στο Ανατολικό Αιγαίο, είναι δευτερευόντως οι καλοί μας γείτονες και κατεξοχήν τα κάθε λογής εδώδιμα φασιστοειδή;
Που προσδοκούν πως οι επόμενοι που θα “φάνε ξύλο” και μπαταριές, όχι στα πόδια, αλλά στα μούτρα, θα είναι όχι μόνο οι μετανάστες αλλά και όλοι όσοι βρεθούν απέναντι στο όποιο “ετσιγουστάρω” των “νεοαγανακτησμένων”;
Υπάρχουν σκεπτόμενοι πολίτες που κρυφογελούν με όσα γίνονται στη Χίο και στη Λέσβο;
Που αντί να θλίβονται για την δεδομένη και διακομματικά δοκιμασμένη, αδυναμία του Ελληνικού Κράτους, σπάνε πλάκα με την κατάλυση του;
Αλήθεια, πόσο “κοντά “βρίσκεται το σύνθημα των μεταναστών που λίγες εβδομάδες πριν φώναζαν “Kill the Police “, με πολιτικές δηλώσεις του τύπου “τα ΜΑΤ και οι επιτάξεις θα μας βρίσκουν απέναντι”, με τα “ακροδεξιά” ( σκάγια χθες και την έφοδο των “αγανακτησμενων” στον κοιτώνα των αστυνομικών;
Και ακόμη μια Αλήθεια. Τελευταία :
Ποια η διαφορά των “δεξιών” επιταξεων και των “δεξιών” ΜΑΤ στο Ανατολικό Αιγαίο με τις” αριστερές “επιτάξεις” και τα “αριστερά” ΜΑΤ δύο χρόνια πριν στην Λευκίμη της Κέρκυρας για τον εκεί ΧΥΤΑ; Επεισόδια που άφησαν έναν πολίτη ανάπηρο και ομοίως αποσιωπήθηκαν αρκούντως από την “αριστερή “τότε ΕΡΤ, κατά πως τώρα αντιγράφει βλακωδώς και σε απαράδεκτο βαθμό, η” δεξιά” ΕΡΤ για τα επεισόδια στα νησιά;