Τίποτε πιο απατηλό από τους “κουστουμάτους” και τους “οικογενειάρχες”

Αρρωστημένα μυαλά κι ακόμη πιο αρρωστημένες πράξεις…Τέρατα που τόλμησαν να στερήσουν από ένα παιδί την ανεμελιά της ηλικίας του και σημάδεψαν για πάντα την ψυχή του. Πρόσωπα σκοτεινά, παγιδευμένα στους δαίμονες του αρρωστημένου μυαλού τους και εξαρτημένα από τις ορέξεις τους.

Πέρα από την ψυχική ανισορροπία που κρύβει η πράξη της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, η πραγματικότητα αναδεικνύει για μια ακόμη φορά πόσο εγκλωβισμένοι είμαστε στην εικόνα του “καλού ανθρώπου”, του “οικογενειάρχη” και του προσώπου υπεράνω κάθε υποψίας που προσέγγιζε με κάθε ευκαιρία μικρά παιδιά.

Τίποτε πιο απατηλό από τους “κουστουμάτους”…

Τίποτε πιο ψεύτικο από το προφίλ που “χτίζουν” πολλοί με κόπο για να έχουν “κύρος”…

Τίποτε πιο αρρωστημένο από την αγωνία τους να δείξουν προς τα έξω την εικόνα του άψογου επαγγελματία και ευαίσθητου ανθρώπου, ενώ στην ψυχή τους κρύβουν μια απύθμενη κόλαση…
Άνδρας που δίδασκε μουσικά όργανα σε μικρά παιδιά, γιατρός που εξέταζε ασθενείς αλλά αν ανατρέξουμε στο παρελθόν ακόμη και δικηγόροι, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι όσοι ήθελαν να διαπρέπουν στην επαγγελματική τους ζωή “έκρυβαν” καλά τα μυστικά τους και πρωταγωνίστησαν κατά καιρούς σε σκάνδαλα που δεν χωρά ανθρώπου νους, με επίκεντρο τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών.

Ναι, η κακοποίηση δεν έχει ταυτότητα, επάγγελμα ή ηλικία.

Πόσο όμως πιο υποκριτική μπορεί να είναι η αγωνία των κακοποιητών για το “καλό” τους πρόσωπο στην κοινωνία;
Πόσο πιο φρικιαστική η διαπίστωση ότι ήθελαν και να κρύψουν το τέρας που κρύβεται μέσα τους με γλοιώδεις πράξεις, λόγια και εικόνες, μόνο που πρώτα οι ίδιοι δεν θα έπρεπε να αντέχουν το είδωλο τους στον καθρέφτη….