Της Αντιγόνης Ανδρεάκη
Σήμερα ντρέπομαι .. Και ντρέπομαι πολύ … Όπως θα έπρεπε να ντρέπεστε όλοι σας … Είτε κοντά είτε μακριά από το χωριό του Ρεθύμνου που ανάγκασε ένα παιδί δημοτικού να βρίσκεται εκτός σχολείου εδώ κι ένα μήνα γιατί το χτυπήσατε, το προσβάλλατε και το κάνατε να νιώθει φόβο και ντροπή που η μαμά του κατάγεται από άλλη χώρα !
Σήμερα θα έπρεπε να ντρέπεστε όλοι έτσι όπως δεν ντραπήκατε όταν είδατε να κηδεύεται ο Βαγγέλης Γιακουμάκης , όταν δεν ντραπήκατε να βλέπετε τα άψυχα βλέμματα των γονιών του να πηγαινοέρχονται στα Γιάννενα για την υστεροφημία του , όταν δεν θυμώσατε που συμπατριώτες του άνοιξαν τον χορό του εξευτελισμού του , τον τέτοιο και τόσο που τον οδήγησε στον θάνατο . Σήμερα ντρέπομαι που για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνω πως μέσα στα σπίτια πολλών δεν μιλάνε για το αύριο , δεν διδάσκουν το καλό , την ευγένεια , το ήθος , το μοίρασμα και την αγάπη …Δεν κάνουν όνειρα δίνοντας αφορμές για εξέλιξη…
Μέσα στα σπίτια των πολλών τρυπώνουν οι ιστορίες των άλλων … Των όποιων άλλων … Αυτών που γεννήθηκαν αλλού , είναι κοντοί , χονδροί , ψηλοί , έξυπνοι , αλλιώς … Αλλιώς από εμάς … Κι αφού είναι αλλιώς είναι εχθροί … Κι αφού είναι εχθροί τους οφείλουμε την χλεύη μας , την ξεφτίλα μας , την απομόνωση τους από εμάς … Γιατί πως αλλιώς μπολιάζεις την ψυχή του ενός παιδιού δημοτικού , με ποιες κουβέντες το έθρεψες ώρες και μέρες ολάκερες για να το φτάσεις να σηκώσει χέρι , να βρίσει και και πονέσει ένα συνομήλικό του γιατί απλώς η μάνα του γεννήθηκε αλλού … Που ; Δεν σε νοιάζει … Δεν θυμάσαι καν …
Μια Τουρκάλα , μια Βουλγαρα , μια Αλβανίδα θα σου κρύβει πάντα την θέα της βρώμικης ψυχής σου και θα φροντίζεις παστρικά και νοικοκυρεμένα (ξέρεις εσύ πως ) να τους πετάς στο πυρ το εξώτερον για να χαίρεσαι την κοινωνία του μίσους και του λίγου που δημιουργείς καλά και όμορφα …. Σήμερα θα έπρεπε να ντρεπόμαστε όλοι … Γιατί όσα δεν είπαμε , δεν κάναμε και δεν προστάτευσαμε ….