Πανιώνιος – Λαύριο 71-77

Όταν μια ομάδα -εν προκειμένω ο Πανιώνιος- παλεύει για τη σωτηρία της, ενισχύεται και «σημαδεύει» κάποια παιχνίδια, για να πάρει τις νίκες, που θα της επιτρέψουν να φτάσει στον στόχο της.

Οι Νεοσμυρνιώτες εμφανίστηκαν με νέα πρόσωπα στο ρόστερ, αλλά δεν κατάφεραν να νικήσουν το Λαύριο. Το 71-77 δίνει στους φιλοξενούμενους… αέρα ανωτερότητας και τους κατατάσσει στο… παραπάνω γκρουπ και μπορεί να μην είναι καταδικαστικό, αλλά (σε συνδυασμό και με άλλα αποτελέσματα) είναι μάλλον δυσάρεστο για τους «κυανέρυθρους».

Η αλήθεια είναι πως ο Πανιώνιος πάλεψε ως το τέλος και θα μπορούσε να είχε φύγει νικητής από τη μονομαχία.

Ο Ντουρέν έκανε εξαιρετικό παιχνίδι, ο Σάμουελς παραμένει σταθερή αξία, ο Καμπερίδης ήταν ίσως ο κορυφαίος των ηττημένων, που είχαν πάθος, είχαν πίστη, κατόρθωσαν να απαντήσουν σε όλα τα προβλήματα που τους έβαλε ο αντίπαλος, αλλά στα τελευταία λεπτά λύγισαν κι έχασαν ευκαιρία να πάρουν ανάσα.

Το Λαύριο είχε έναν εξαιρετικό Ντεκόζι να κάνει ό,τι θέλει στο παρκέ. Με 22 πόντους, 8 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 2 κλεψίματα, πήρε από το χέρι τους συμπαίκτες του και τους οδήγησε σε μια νίκη, που δίνει το δικαίωμα να πιστεύουν όχι μόνο ότι θα εξασφαλίσουν από νωρίς την παραμονή, αλλά και πως θα κυνηγήσουν μια θέση στα πλέι οφ.

Ο Ουάτσον ήταν ο δεύτερος διψήφιος της ομάδας του Σερελή, που είχε αρκετούς παίκτες με δράση και στις δύο πλευρές του παρκέ και που πήρε μια δύσκολη νίκη, απέναντι σ’ έναν αντίπαλο, ο οποίος παραδοσιακά τον δυσκολεύει.

Τα δεκάλεπτα: 17-23, 37-37, 56-54, 71-77.