Μεγάλο αφιέρωμα του MEGA: 10 χρόνια Βαγγέλης Μαρινάκης
Εκείνη η μια στιγμή που περνά, μα κόντρα στους καιρούς, δεν χάνεται αφήνοντας ανεξίτηλο το σημάδι της στην ίδια την Ιστορία.
Και έπειτα να κλείνεις για ένα δευτερόλεπτο τα μάτια.
Και όταν τα ανοίγεις να έχουν περάσει κιόλας 10 χρόνια.
10 υπέροχα χρόνια, και ας συνέπεσαν με την πιο δύσκολη συγκυρία που συνάντησε μεταπολεμικά την Ελλάδα.
Το ιερό ποδοσφαιρικό «10» που σαν μαγικός αυλός είχε πάντα τον τρόπο του, να εκστασιάζει το Καραϊσκάκη. Και που αυτή τη φορά λειτουργεί απολογιστικά.
Το 10 του Βαγγέλη Μαρινάκη. Και της νέας εποχής, του Ολυμπιακού ενός αληθινού Θρύλου.
«Λένε πάντα ότι ο χρόνος αλλάζει τα πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα πρέπει να τα αλλάξεις εσύ, μόνος σου» διατύπωσε κάποτε ο Άντι Γουόρχολ.
Και εκεί, στον Πειραιά, το αξίωμά του βρήκε την απόλυτη εφαρμογή από την 18η Ιουνίου του 2010 όταν ο γιος του Μιλτιάδη, θέλησε με τα χέρια του να σηκώσει ψηλότερα έναν γίγαντα που μόλις πέρασε σε τέλος εποχής.
Αν τα κατάφερε;
Μια εύκολη απάντηση είναι πως οι τίτλοι λένε σχεδόν τα πάντα. Το… ευρύχωρο δωμάτιο με τα τρόπαια που ετοιμάζεται ήδη για τα επόμενα σε μια σεζόν που έφτασε στα μισά του Ιούνη και ο Ολυμπιακός συνεχίζει σε τριπλό ταμπλό.
ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΚΑΡΕΜΠΕ: «Δέκα χρόνια για να χτιστεί μια επιτυχημένη αυτοκρατορία. Γίναμε και είμαστε ένας από τους γίγαντες στην Ευρώπη σήμερα».
Λένε επίσης την αλήθεια οι οκτώ Φλεβάρηδες σε αυτά τα δέκα χρόνια που βρήκαν τον Ολυμπιακό να συνεχίζει να ονειρεύεται με φόντο την υπέρβαση στην Ευρώπη.
Οι Τσάμπιονς Λιγκ νίκες κόντρα σε όλους τους πρωταθλητές της πραγματικής ελίτ.
Οι άγιες νύχτες του Γιουρόπα Λιγκ.
Και ο ορίζοντας που είναι ακόμη ανοικτός: Το 98o ευρωπαϊκό ματς της 10ετίας: αυτό που έρχεται τον Αύγουστο κόντρα στη Γουλβς με θέα στους προημιτελικούς του Γιουρόπα Λιγκ.
98 ματς σε μια δεκαετία δεν έδωσε ποτέ ελληνική ομάδα εκτός των συνόρων.
Μια μακρά και φιλόδοξη σύγχρονη ιστορία που την υπέγραψαν μεγάλες προσωπικότητες του ποδοσφαίρου.
Από τον πάγκο…
ΕΡΝΕΣΤΟ ΒΑΛΒΕΡΔΕ: «Η δουλειά του προέδρου φαίνεται καθημερινά»
ΜΑΡΚΟ ΣΙΛΒΑ: «Ως ιδιοκτήτης και ως πρόεδρος, έχεις χρόνια γεμάτα επιτυχίες. Οι νίκες μιλούν από μόνες τους».
ΠΕΔΡΟ ΜΑΡΤΙΝΣ: «Είμαι σίγουρος πως μαζί του, τα επόμενα χρόνια ο Ολυμπιακός θα είναι πολύ πιο δυνατός στην Ελλάδα και στην Ευρώπη»
ή από το χορτάρι
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΩΛΑΣ: «Είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει πάνω από όλα τον Ολυμπιακό. Δίνει και την ψυχή του και τον έχει φτάσει να είναι σε αυτό το υψηλό επίπεδο»
Μεγάλοι που ήρθαν. Ή που έγιναν…
O Ολυμπιακός άλλαξε.
Προόδευσε.
Θωράκισε το μέλλον του με επενδύσεις που εγγυόνται όσα έρχονται.
Και εξελίχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα πολϋαθλητικά κλαμπ του κόσμου.
Διότι το ποδόσφαιρο και η μεγάλη ιδέα του Βαγγέλη Μαρινάκη, έγινε καύσιμο στο όνειρο της αναγέννησης και του Ερασιτέχνη.
Εκείνος έδειξε τον δρόμο για μια δεκαετία γεμάτη με αναμνήσεις.
Ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός είχε 4 ευρωπαϊκά τρόπαια στα 85 χρόνια ιστορίας του μέχρι τη 10η Ιουνίου 2018. Πρόσθεσε ακόμη 5 στη δεκαετία της εποχής Μαρινάκη.
Η καταγραφή θα μπορούσε να σταματά εδώ.
Θα χάνονταν όμως στη μετάφραση εκείνο το «κάτι» που έγινε συνείδηση τούτη τη 10ετία.
Γιατί υπάρχουν και τίτλοι… άυλοι που δεν χωρούν σε κύπελλα.
Τίτλοι από ατόφιο χρυσάφι, αληθινοί θησαυροί: Σαν το χαμόγελο ενός παιδιού.
Στη δεκαετία που πέρασε ανέπτυξε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, που ξεπέρασε κατά πολύ το στενό αθλητικό πλαίσιο.
Ένα αληθινό παράδειγμα προς όλους.
Ο Ολυμπιακός που αγκάλιασε τους πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά.
Που ταξίδεψε σε ολόκληρη την Ελλάδα, όπου ένα μεγάλο πρόβλημα απαιτούσε μια άμεση λύση.
Ο Θρύλος που οργάνωσε υποδειγματικά τον αγώνα κατά της Φτώχειας κάνοντας για μια νύχτα το Καραϊσκάκη, κέντρο του… κόσμου.
Οι Πειραιώτες που ένωσαν τις ιδέες και τις προθέσεις τους με το Harvard, στο think tang για το «ποδόσφαιρο στον κόσμο της Παγκοσμιοποίησης».
Και που με πρώτη την υπογραφή του Βαγγέλη Μαρινάκη έστειλαν να ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο, η «Αρχή των Αθηνών για το δικαίωμα της συμμετοχής στον Αθλητισμό
Ήταν δέκα υπέροχα χρόνια.
ΑΡΙΕΛ ΙΜΠΑΓΑΣΑ: «Πάντα θέλει το καλύτερο για τον Ολυμπιακό. Είναι ένας πρόεδρος νικητής»
Είναι δέκα υπέροχα χρόνια.
Και έρχονται και άλλα πολλά.
Δεν είναι υπόσχεση. Είναι τα λόγια του Βαγγέλη Μαρινάκη.