Ετσι είναι αυτό το άθλημα. Βρίσκει πάντα τρόπους να σε εκπλήσσει. Τρόπους να σε μαθαίνει και κάτι ακόμα. Κάτι τέτοιο συνέβη το βράδυ της Τετάρτης στο Ανφιλντ. Μια ομάδα που όλοι μας ομολογούμε ότι εκείνο που ξέρει είναι να παίζει άμυνα, βρέθηκε μετά από κόπο και ιδρώτα των αντιπάλων της, με την πλάτη στον τοίχο. Κι εκεί που όλοι νομίζαμε ότι θα γονατίσει αυτή έδειξε ότι ξέρει να παίζει και κάτι άλλο πέρα από το να στήνει λεωφορεία κατά πλάτος της εστίας της.
Εντάξει δεν είναι ανάγκη να αλλάξουμε πλήρως τη γνώμη μας για τον Σιμεόνε και την μπάλα που παίζει η Ατλέτικο Μαδρίτης. Οφείλουμε όμως να παραδεχτούμε πως ξέρει και να βγαίνει μπροστά ακόμα κι όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο κι έχει λίγα λεπτά στη διάθεσή της για να αντιδράσει. Για τα λάθη της… παιδικής άμυνας της Λίβερπουλ θα μιλήσουμε στη συνέχεια.
Αλλωστε, αν δεν υπάρχουν λάθη γκολ είναι δύσκολο να μπει. Πριν το κάνουμε όμως, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η Ατλέτικο είναι μια πλήρως οργανωμένη και συμπαγής ομάδα που δεν της λείπουν οι επιθετικές αρετές. Μια ομάδα που μπορεί να εξουθενώσει τον αντίπαλο να του αφαιρέσει σχεδόν όλη την ενέργεια και να τον χτυπήσει όταν είναι εξουθενωμένος.
Η Λίβερπουλ έκανε υπερπροσπάθεια για να βάλει δυο γκολ στον Ομπλακ και να πάρει την πρόκριση. Με ακατάπαυστο τρέξιμο μεγάλη υπομονή στο παιχνίδι της και αφόρητη πίεση. Θα μπορούσε το γκολ που έψαχνε για να προκριθεί να το έχει πετύχει στο δεύτερο ημίχρονο όταν η πίεση που ασκούσε στην άμυνα της Ατλέτικο ήταν που έφερνε την μια ευκαιρία μετά την άλλη. Δεν μπήκε γκολ γιατί πολλές φορές έτσι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο.
Κάπου εκεί ο Σιμεόνε τράβηξε στον πάγκο τον Ντιέγκο Κόστα για να βάλει τον φέρελπι Γιορέντε. Ο Κόστα κατέβαζε καντήλια και κλωτσούσε ό,τι έβρισκε μπροστά του. Αν είναι κύριος και σέβεται τον εαυτό του και την ομάδα του οφείλει μια βαθιά υπόκλιση στον Γιορέντε και τον προπονητή του. Πάμε τώρα στα τραγικά λάθη της άμυνας των κόκκινων.
Στο πρώτο γκολ ο ανεκδιήγητος Άντριαν διώχνει σημαδεύοντας τον Φέλιξ και στη συνέχεια στο σουτ που κάνει ο Γιορέντε ξαπλώνει σαν μεσήλικας που τον πονάει μέση του. Στο δεύτερο γκολ ο Γκόμεζ παρακολουθεί την αντεπίθεση του Μοράτα κι αντί να πάει πάνω στον Γιορέντε κάνει απροσδόκητα πίσω αφήνοντας τον πέντε μέτρα μακριά! Ούτε σε παιδικά πρωταθλήματα δεν γίνονται τέτοια πράγματα.
Η Λίβερπουλ πλήρωσε δυο τραγικά λάθη στην άμυνα και την απουσία του Αλισον κάτω από τα δοκάρια της. Η Ατλέτικο που παλεύει στο ισπανικό πρωτάθλημα για να χωρέσει στις ομάδες που θα παίξουν και του χρόνου στο Τσάμπιονς Λιγκ, πήρε την πρόκριση με την μαγκιά και το τσαγανό της. Όλοι όσοι ασχολούμαστε με το άθλημα πήραμε (ακόμα) ένα μάθημα…