Πριν ξεκινήσει η διαβολοβδομάδα (κι επειδή τα γραπτά μένουν) πίστευα ότι ο Ολυμπιακός θα κάνει 0/2. Αν τη Δευτέρα ρωτούσε κάποιος «συμβιβάζεστε με 1/2 νίκες;», θα ήταν τρελός όποιος έλεγε όχι. Ως εκ τούτου η ήττα είναι το μικρότερο πρόβλημα, καθώς η Μακάμπι είναι πολύ καλό σύνολο και βρέθηκε σε πολύ κακή βραδιά. Η εικόνα είναι που ενοχλεί, γιατί ο Ολυμπιακός δεν πήρε τίποτα από αυτόν τον αγώνα. Και γι’ αυτό φταίει αποκλειστικά ο Κεμζούρα. Προσέξτε: Όχι για το αποτέλεσμα, αλλά για τη διαχείριση.
Αφήνω κατά μέρους και τα στατιστικά, και τις αριθμητικές αναλύσεις, ακόμα και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν διάβαζε και πήγαινε τόσο άναρχα, όσο ποτέ στο παρελθόν. Με το σκορ στο 61-79 και το ματς προ πολλού τελειωμένο βγαίνει ο Τσέρι και μπαίνει ο Πάντερ. Μα βρε καλέ μου άνθρωπε, υπάρχει ένας 22χρονος παίκτης που λέγεται Αντώνης Κόνιαρης.
Είναι ο καλύτερος πόιντ γκαρντ της νέας γενιάς, έχει κάνει δύο πολύ καλές εμφανίσεις (χάρη στον Κεμζούρα, που του έδωσε χώρο και χρόνο) και στα επόμενα τρία ματς παίζει με το ζόρι έξι λεπτά. Στην ουσία τον τελειώνεις ψυχολογικά, καθώς δεν υπάρχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις εντός συνόρων, για να πάρει χρόνο συμμετοχής. Μένει 20 μέρες ανενεργός κι είναι ένας παίκτης στον οποίο επενδύει ο Ολυμπιακός, για να έχει του χρόνου έναν παίκτη έτοιμο για «μπακ απ».
Παίκτης με παρουσία (βασικός) στο Τσάμπιονς Λιγκ, που θέλει αγώνες υψηλού επιπέδου. Αν δεν παίξει τώρα, που το ματς είναι τελειωμένο, που η περιφερειακή άμυνα είναι τραγική, που σε «σκοτώνουν» Ντόρσεϊ και Ουιλμπέκιν, αναρωτιέμαι γιατί τον πήρε ο Ολυμπιακός;
Βγαίνει ο Μιλουτίνοφ (περίπου στο ίδιο σημείο) και μπαίνει ο Ρούμπιτ, ενώ θέλεις να εντάξεις με ταχύρρυθμα τον Ριντ! Σηκώνω τα χέρια. Θέλεις να δώσει ψυχολογία στον Ρούμπιτ (λογικό); Βάλε και τους δύο μαζί και χάσε με 30. Χρησιμοποίησε το υπόλοιπο της χαμένης αναμέτρησης για συλλογή εμπειριών και απόκτηση ομοιογένειας.
Ο Ολυμπιακός στη Μόσχα ήταν πολύ καλός, γιατί έδειξε κάτι από το μέλλον. Με λιγότερο Σπανούλη και Πρίντεζη. Αυτή τη φορά ο «Πρι» ήταν εξαιρετικός, αλλά δεν συντρέχουν λόγοι να μένουν τόση ώρα στο παρκέ οι δυο τους (24.10 ο Σπανούλης και 26.06 ο Πρίντεζης), ειδικά όταν θέλεις να βάλεις στο παιχνίδι τον Ρότσεστι.
Η χρονιά είναι μεγάλη και συνάμα δύσκολη. Κανείς δεν είναι έτοιμος γι’ αυτό που ζούμε. Όχι στο λιμάνι, σε όλη την Ευρωλίγκα. Δείτε για παράδειγμα τη Φενέρμπαχτσε. Δείτε την ΤΣΣΚΑ, που δικό της παιχνίδι, κάποια στιγμή το έπαιξε στο… νόμισμα. Δείτε την Μπαρτσελόνα που έχασε στο Μιλάνο. Κι άλλα πολλά. Χρειάζεται υπομονή και να υπάρχει εξέλιξη, κέρδος από κάθε βραδιά.
Ο Ολυμπιακός μπορεί να ήταν αποκαρδιωτικός, αλλά γι’ αυτό υπάρχουν χίλιες δικαιολογίες. Δύο νέα πρόσωπα, παίκτες που ταλαιπωρήθηκαν από γαστρεντερίτιδα, μια μεγάλη νίκη που μπορεί να σε αποπροσανατολίσει. Θα χρειαστεί πολλή και σκληρή δουλειά, να διορθωθούν πράγματα κι ο κόουτς Κεμζούρα πρέπει να μένει πιστός στο πλάνο του, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων. Αυτή τη φορά φάνηκε να μην πατά στο έδαφος. Όχι παράλογο, αλλά…
Αντί επιλόγου: Ο Ντόρσεϊ δεν έκανε στον Σκουρτόπουλο. Το ξαναγράφω: Ο Ντόρσεϊ δεν έκανε στον Σκουρτόπουλο. Έχει μάτι ο κόουτς…